คนอยุธยาผูกพันกับสายน้ำมาท
และคุ้นเคยกับ “ปลาตะเพียน” ปลาสามัญประจำคลองมาแต่อ้อน
ในสมัยสมเด็จพระเจ้าท้ายสระ
พระองค์โปรดเสวยปลาตะเพียนม
จับปลาตะเพียนกิน หากฝ่าฝืนต้องถูกปรับเป็นเง
ปลาตะเพียนถือเป็นสัญลักษณ์
พวกมันปราดเปรียว ชอบอยู่รวมฝูง ช่วงที่ปลาโตเต็มที่ กินอร่อย
เป็นช่วงที่ข้าวท้องแก่พร้อมเก็บเกี่ยวพอดี
เราเรียกห้วงเวลานี้ว่า “ข้าวใหม่ ปลามัน”
ด้วยความเชื่อนี้ จึงมีชาวมุสลิมบ้านหัวแหลมท
เมื่อ 80-90 ปีก่อน ได้ริเริ่มนำใบลานแห้งมาสาน
แล้วผูกเป็นพวงแขวนไว้เหนือ
เป็นการฝึกการมอง สร้างความเพลิดเพลิน และถือเป็นคำอวยพรให้เด็กเต
มีฐานะร่ำรวย อุดมสมบูรณ์ ญาติมิตรเพื่อนฝูงมากมี และขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน
กระทั่งปัจจุบัน “ปลาตะเพียนสานใบลาน” ก็กลายเป็นหัตถศิลป์คู่อยุธ
ที่ได้รับความนิยมทั่วไป ทั้งในและนอกประเทศ